Poetry

                              غزل    جبار بوزدار
      هر صدا اداسي جي
       آ گهٽا اداسي جي
      آ وڻي وئي مونکي
       ڪا ادا  اداسي جي
      ساڻ ٿي اچي رهندي
      ڏس وفا  اداسي جي
      زندگي جي ڪاڙهي ۾
     آ  هو ا اداسي  جي 
      هرمرض ڇڏي ويند ئي
      وِٺ دوا اداسي  جي
       رنگ  ٿو  کپي  ڪوئي
       ڏي حنا  اداسي  جي